W Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w Krakowie, dzięki dofinansowaniu z programu rządowego „Wspieranie działań muzealnych”, powstała pracownia konserwatorska. Będzie ona służyć kompleksowej opiece konserwatorskiej nad zbiorami i podniesie bezpieczeństwo zbiorów muzeum, pozwalając na niezwłoczne podejmowanie działań konserwatorskich w wypadku nagłych zagrożeń.
Muzeum Tadeusza Kantora, mieszczące się w Krakowie przy ul. Nadwiślańskiej 2–4, posiada – stworzoną przez swojego założyciela i stale rozbudowywaną – wyjątkowo różnorodną pod względem materiałowym kolekcję. To zbiór wymagający regularnej opieki konserwatorskiej. Wśród blisko 200 tysięcy artefaktów są m.in.: kolekcja kostiumów – głównie z Teatru Cricot 2 – oraz rzeźby, obrazy, rysunki, szkice, archiwalia i druki wykonane z różnorodnych materiałów, takich jak: tworzywa sztuczne, drewno, metale, tkanina, papier, fotografie.
Ważna część kolekcji mieści się też w Galerii-Pracowni Tadeusza Kantora przy ulicy Siennej 7/5. To mieszkanie-pracownia, w którym Tadeusz Kantor w latach 1987–1990 tworzył swoje ostatnie dzieła. W pokoju Kantora zachowane zostało oryginalne wyposażenie, a według projektów artysty utworzono przy nim również galerię. Ostatnie miejsce życia i pracy Tadeusza Kantora, zachowane w stanie nienaruszonym, udostępniane jest zwiedzającym, zgodnie z jego wolą.
– Zakupione przez nas sprzęty w ramach projektu stanowić będą podstawę zaplecza konserwatorskiego, wspierającego szerokie działania Cricoteki. Mam na myśli zarówno opiekę nad obiektami na ekspozycjach, na naszych wystawach czasowych i stałych, jak i kompleksową opiekę nad całością zbiorów Muzeum Tadeusza Kantora
– mówi Joanna Gorzałczany, specjalista ds. konserwacji zbiorów w Muzeum Tadeusza Kantora.
Projekt „Stworzenie i wyposażenie pracowni konserwatorskiej w Muzeum Tadeusza Kantora” objął zakup sprzętów w celu stworzenia od podstaw pracowni konserwatorskiej w Muzeum. Zakupione sprzęty mają służyć do kompleksowej opieki konserwatorskiej nad całością zbiorów, ze szczególnym uwzględnieniem właściwych standardów postępowań konserwatorskich w zakresie zachowania dobrego stanu, jak i przywracania stanu właściwego obiektom zagrożonym nieodwracalnym uszkodzeniem.
Na liście 25 zakupionych sprzętów znalazły się między innymi: stół dublażowy niskociśnieniowy z kopułą i funkcją nawilżania, który umożliwia przeprowadzanie zabiegów wzmocnienia podobrazia i prostowania dzieł na podłożu papierowym oraz płóciennym; stół podświetlany przeznaczony do pracy przy obiektach na podłożu papierowym, płóciennym oraz konserwacji wszelkich tekstyliów, w tym wykonywania rekonstrukcji splotów czy reperacji lokalnych; kauter, czyli żelazko konserwatorskie o szerokim zastosowaniu. Zakupiono również dwa mikroskopy: stereoskopowy z wysięgnikiem i przenośny podręczny mikroskop cyfrowy oraz sztalugę studyjną (z dodatkową funkcją stołu), która ułatwi pracę w przypadku dzieł o impastowych warstwach malarskich i w przypadku asamblaży. Całość wyposażenia uzupełnia system odciągowy – który pomaga zachować stanowisko pracy wolne od pyłów i oparów – szczególnie przydatny podczas zabiegów oczyszczania, np. metodami mechanicznymi.
– Jesteśmy jeszcze w trakcie dokumentowania stanów zachowania muzealiów. Na podstawie tej bazy będziemy mogli na bieżąco typować obiekty, które w pierwszej kolejności wymagają przeprowadzenia postępowania konserwatorskiego, co przyczyni się do przywrócenia im właściwego stanu, a w niektórych przypadkach przywrócenia im także funkcji wystawienniczej
– informuje Joanna Gorzałczany.
Projekt objął również działania edukacyjne wokół tematu konserwacji – cykl warsztatów skierowanych do osób dorosłych, amatorów – w związku z dużym zainteresowaniem tematyką konserwacji wśród osób nie związanych zawodowo z tą dziedziną. Warsztaty z konserwacji drewna, fotografii, tkanin i papieru odbyły się w Cricotece 30 listopada i 1 grudnia 2024 r.
Projekt „Stworzenie i wyposażenie pracowni konserwatorskiej w Muzeum Tadeusza Kantora” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Patronat medialny: Kwartalnik „Spotkania z Zabytkami”, Dziennik Polski, Radio Kraków, Radio Kraków Kultura.
Na pewno znajdziecie coś dla siebie!
Z Bettiną Bereś córką Marii Pinińskiej-Bereś i Jerzego Beresia, Utą Hanusek i Oskarem Hanuskiem, wnukami Beresiów – nie tylko o artystycznym dziedzictwie, ale i jego konserwacji sztuki. Rozmawia Justyna Nowicka...
Oryginalny i odświeżający widzenie XX-wiecznej fotografii dorobek Danuty Rago został niedawno przywołany wystawą „Fabryka Złudzeń” przez Fundację Archeologia Fotografii. Digitalizowane przez FAF archiwum udowadnia, że zapomniana fotoreporterka potrafiła z artystycznym zmysłem tworzyć zarówno pierwsze sesje reklamowe, ciekawą estetycznie dokumentację industrializacji,...
Słowo wytrych do opisywania twórczości Hasiora to „kontrowersyjna”. Niektórzy zalecali mu oddać się pod opiekę psychiatrów. On sam wolał świadomie tworzyć swój wizerunek medialny, w końcu zawsze wyprzedzał swoje czasy – o sztuce i życiu Władysława Hasiora opowiada Julita Dembowska, historyczka sztuki z Muzeum Tatrzańskiego, autorka niedawno wydanego minialbumu z fotografiami najciekawszych realizacji artysty...
