Pelplin – zespół pocystersko-katedralny
Pomniki Historii

Pelplin – zespół pocystersko-katedralny

Z tego artykułu dowiesz się:
  • ile mierzy wielopiętrowy, drewniany ołtarz, największy tego typu renesansowy obiekt w Europie
  • którego polskiego króla ujęto w kompozycji ołtarza jako adoranta Najświętszej Marii Panny
  • czym była „krwawa jesień pelplińska”

Wybudowany w średniowieczu w Pelplinie na Kociewiu przez cystersów ogromny kościół klasztorny zdobią wspaniałe sklepienia gwiaździste i kryształowe oraz ołtarz główny z arcydziełem gdańskiego malarza Hermana Hana – Koronacja Najświętszej Marii Panny. Świątynia, po bazylice Mariackiej w Gdańsku największy gotycki ceglany kościół w Polsce, od XIX w. jest katedrą – niegdyś diecezji chełmińskiej, obecnie pelplińskiej.

Arcydzieło gdańskiego mistrza

Niewielki Pelplin położony na południe od Tczewa jest stolica jednej z większych polskich diecezji. Diecezja pelplińska została ustanowiona w 1992 roku jako spadkobierczyni istniejącej dawniej diecezji chełmińskiej.

materiały Wydawnictwa AA
Pelplin – zespół pocystersko-katedralny
Zespół pocystersko-katedralny z końca XIII-XX w., bazylika katedralna, widok od południowego wschodu.

Tutejszy kościół pocysterski stał się katedra diecezji chełmińskiej w 1824 roku. Wybrano go na główną świątynię biskupstwa ze względu na wielowiekowa historie i role, jaka opactwo cysterskie w Pelplinie odegrało na tych terenach.

Ziemie nazwane później Kociewiem przemierzał już św. Wojciech. Jego misja chrystianizacyjna skończyła się wraz z męczeńska śmiercią, która poniósł niedaleko Elbląga.

Szerzenie Ewangelii, zaprowadzanie zdobyczy kultury i cywilizacji podjęli cystersi, którzy w 1258 roku otrzymali nadanie od księcia Sambora we wsi Pogódka. Ostatecznie osiedli w Pelplinie, gdzie przybyli z klasztoru w Doberan w Meklemburgii w 1276 roku na zaproszenie księcia Mszczuja II, który dwa lata wcześniej podarował im te wieś oraz ziemie między rzekami Wierzyca, Janka i Wegiermuca.

Cystersi pod przewodem pierwszego pelplińskiego opata, Wernera, najpierw wznieśli zabudowania klasztorne ustawione w czworobok. Na przełomie XIII i XIV wieku wybudowali wolno stojące oratorium, a w XIV stuleciu przy północnym skrzydle klasztoru rozpoczęli budowę monumentalnej świątyni Wniebowzięcia NMP.

Trójnawowa bazylika na planie krzyża łacińskiego, mierząca 84 m długości, 30 m szerokości i 26 m wysokości, została ukończona w 1557 roku, ale konsekracja odbyła się już w 1472 roku.

Największe zmiany w wystroju świątyni nastąpiły w pierwszych dekadach XVII w. Opat Leonard Rembowski II ufundował wielopiętrowy ołtarz główny. W centrum bogato rzeźbionej drewnianej konstrukcji widnieje arcydzieło gdańskiego malarza Hermana Hana – Koronacja Najświętszej Marii Panny z 1624 r. Wysoki na 25,5 m ołtarz jest największym tego typu renesansowym obiektem w Europie. Obraz mierzy ok. 5 m wysokości. Koronę na głowę Maryi nakładają wszystkie Osoby Trójcy Świętej: Bóg Ojciec, Jezus Chrystus i Duch Święty w postaci gołębicy.

Cześć oddają im rzesze aniołów i chóry świętych, wśród adorantów zostali sportretowani cesarz Ferdynand II i król Zygmunt III Waza oraz wielu dostojników z tamtych czasów, a także tłum szlachty otaczającej sylwetę pelplińskiego kościoła. 

Powyżej tego obrazu znajduje się jeszcze jedno dzieło Hana – Wizja św. Bernarda. Oprócz ołtarza głównego i imponujących sklepień (gwiaździstych w nawie głównej, kryształowych i sieciowych w transepcie) wzrok przykuwają w katedrze bogato rzeźbione stalle i aż 22 ołtarze boczne, a na zewnątrz warto zwrócić uwagę na kunsztowny portal północny o wyjątkowo obfitej dekoracji rzeźbiarskiej.

Obrazy do krużganków klasztornych wykonał inny znany gdański malarz, Andreas Stech, wśród nich jest namalowana w 1675 roku „Fundacja klasztoru w Pogódkach w 1258 roku”.

Od opactwa do więzienia

Długa historia zamożnego cysterskiego opactwa zakończyła się w 1823 roku wraz z kasatą klasztoru. Prace renowacyjne pod koniec XIX w. zachowały charakter stylowy poszczególnych etapów budowy i wyposażenia świątyni – od gotyckich przez renesansowe po barokowe i rokokowe.

Dziś w zabudowaniach poklasztornych mieści się Wyższe Seminarium Duchowne. Początkowo, od 1836 roku istniała tu szkoła przykatedralna, która z biegiem czasu przeobraziła się w znane z wysokiego poziomu nauczania i patriotycznej polskiej atmosfery gimnazjum Collegium Marianum. 

W czasie tragicznej „krwawej jesieni pelplińskiej” w 1939 roku hitlerowcy wymordowali 24 (niemal wszystkich) kapłanów nauczycieli Collegium. W zabudowaniach klasztornych umieścili areszt, w którym torturowano przesłuchiwanych więźniów, a katedrę uczynili siedzibą szkoły policyjnej. Pod koniec wojny kompleks nie uległ zniszczeniu.

W czasie tragicznej „krwawej jesieni pelplińskiej” w 1939 roku hitlerowcy wymordowali 24 (niemal wszystkich) kapłanów nauczycieli Collegium.

W 1965 roku katedra pelplińska otrzymała godność bazyliki mniejszej.

Skarby dawnego cysterskiego opactwa można podziwiać w Muzeum Diecezjalnym mieszczącym się na terenie kurii biskupiej. Do najcenniejszych eksponatów należy jeden z 48 zachowanych na świecie egzemplarzy Biblii Gutenberga, pierwszego wydrukowanego za pomocą ruchomych czcionek dzieła (1452–1455). 

Wśród pereł kolekcji muzealnej jest także wyjątkowa organowa Tabulatura Pelplińska z XVII wieku, a oprócz nich wybitne dzieła sztuki sakralnej, zwłaszcza średniowiecznej.

Tekst pochodzi z książki „Pomniki Historii”, wydanej przez wydawnictwo AA, Kraków 2022.

Ciekawostka:
Od 1999 roku w murach katedry odbywa się Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej.

Monika Karolczuk

Autorka książek m.in. „Drewniane świątynie w Polsce, kościoły i cerkwie na liście UNESCO”, „Polskie Kalwarie”, „Polska. Uzdrowiska. Przewodnik” oraz „Pomniki Historii”.

Popularne