
Dlaczego Nowy Rok jest w styczniu, a Wielkanoc przypada na wiosnę? Czy wiosna kojarzy nam się wyłącznie z czasem radosnym i pełnym życia? Jakie praktyki stosowano, żeby zapewnić przyjście wiosny?
Wystawa w Muzeum Etnograficznym w Krakowie stanowi próbę odpowiedzi na powyższe pytania przez ukazanie wielokulturowych zwyczajów i praktyk związanych z okresem przejścia od zimy do wiosennego przebudzenia. “Zastanawiamy się nad nakładaniem się na siebie i przenikaniem różnorodnych tradycji – od starożytnej Babilonii po współczesną Polskę, od religii pogańskich po monoteistyczne. Pokazujemy uniwersalność struktur, bliźniacze dla różnych kultur toposy, wspólny fundament. W takim kontekście rozważamy kulturowe pojmowanie czasu, szukamy symboli wiosny, płodności i życia, prezentujemy praktyki niszczenia zimy oraz zła, ale także ukazujemy trudności tego czasu: głód związany z kończeniem się zapasów żywności i ciężką pracę w polu” – piszą twórcy wystawy.









Zespół kuratorski: Monika Bielak, Jacek Kukuczka, Justyna Matwijewicz, dra Ewa Rossal
wystawa czasowa
23 marca – 23 czerwca 2024 r.
Muzeum Etnograficzne w Krakowie
ul. Krakowska 46